رقابت بخش‌های متنوع اقتصاد هر کشور در بازار‌های بین المللی برای کسب سهم بیشتر از بازار بزرگ تجارت جهانی، روز به روز فشرده‌تر و پیچیده‌تر می‌شود. بخش حمل و نقل در این سهم خواهی نقش کلیدی دارد. تصور کنیدکه ایران نتواند نفت، فراورده‌های نفتی و محصولات پتروشیمی یا صنایع فولادی و سایر تولیدات و محصولات خود را به خاطر نداشتن سیستم حمل و نقل پویا و کارامد به بازار‌های جهانی برساند. طبیعی است که کشور‌های دیگر، نمی‌توانند صنعت خود را منتظر بگذارند تا این مشکلات در کشور ما برطرف شود. همچنین روشن است که به سرعت، کشور‌های دیگر را جایگزین انرژی کشور ما کنند. فرایندی که سریع اتفاق می‌افتد، اما بازگرداندن آن به حالت قبل، خیلی طولانی، زمان بر و نیازمند ارائه تخفیف‌های زیاد است واقتصاد کشورمان خسارت زیادی را تقبل خواهد کرد.
حال، تصور کنید اگر کشوری صنعتی مثل ژاپن یا کره جنوبی نتواند محصولات و برند‌های مختلف صنعتی خود را به بازار‌های سایر کشورها برساند چه اتفاقی می‌افتد؟در این صورت، نام‌ها و نشان‌های تجاری این کشورها مانند سونی و سامسونگ، تویوتا و هیوندا و پاناسونیک و ال جی در داخل مرز‌های این کشورها زندانی شده و به تدریج از حافظه مصرف‌کنندگان دیگر کشورها فراموش خواهند شد. از این روسبدین جهت است که در کشور‌های با صنعت مطرح ،توجه ویژه‌ای به حمل و نقل در همه شقوق آن می‌شود و به طور کلی این کشورها زیرساخت‌های مناسبی را برای حمل و نقل خود اعم از حمل و نقل جاده‌ای، ریلی، هوایی و دریایی ایجاد کرده و حتی با پرداخت یارانه‌های سنگین به این بخش، آن را توسعه می‌دهند.با یک مثال این جریان را بهتر درک کنیم
به عنوان مثال جمهوری خلق چین به عنوان دومین اقتصاد بزرگ جهان به همه بازرگانان و تجار و صنایع خود اعلام کرده است که شرکت کشتیرانی ملی چین (کاسکو) محصولات تولیدی این کشور را با کمترین هزینه ترانزیت و در مواردی بصورت رایگان به همه نقاط دنیا حمل خواهد کرد. بیشتر اقتصاد‌های بزرگ جهان نیز از چنین شیوه‌ها و تسهیلاتی برای توسعه صادرات خود بهره گرفته و موفق شده اند که بخش‌های مهمی از تجارت جهانی را تصاحب کنند. به طور قطع در کشور ما نیز، تولید کنندگان و صادر کنندگانی موفق‌تر خواهند بود که علاوه بر بهره برداری از فناوری روز جهان در بخش تولید و بهره گیری صحیح از مدیریت علمی بازار، در بخش توزیع و حمل و نقل نیز بتوانند قیمت تمام شده و هزینه‌های تجاری را کاهش دهند.
تجارت جهانی و حمل و نقل در شکل های مختلف آن از جمله زمینی و ریلی، دریایی و هوایی، دو پدیده به هم پیوسته و تنگاتنگ هستند. خدمات حمل و نقل کارآمد، شرط لازم برای تجارت جهانی موفق است و باید این موضوع برای سیاستگذاران و برنامه ریزان توسعه اقتصادی کشورمان مهم باشد. در ۵۰ سال گذشته، رشد تجارت جهانی همواره ادامه داشته و همراه آن، خدمات حمل و نقل نیز بهبود یافته و نقش بسیار تاثیرگذاری در رونق تجارت جهانی ایفا کرده است برخی کارشناسان بر این باورند هر واحد رشد اقتصادی در کشورها مستلزم یک و نیم تا دو واحد رشد در مجموعه بخش حمل و نقل است و به همین دلیل از آن به عنوان زیربنای توسعه نام برده می‌شودو برای برنامه‌ریزی پایدار و جامع سیستم حمل و نقل بهتر آن است که مجموعه‌ای متوازن از شاخص‌ها که ترکیبی از اهداف اقتصادی٬ اجتماعی و زیست محیطی باشد را در نظر بگیریم. کیفیت گزینه‌های سفر تأثیر زیادی بر نقطه تعادل ترافیک دارد از این رو برنامه‌ریزی برای داشتن حمل و نقل پایدار اثرات توسعه آن را در کارایی اقتصادی، موضوعات زیست‌محیطی، مصرف منابع و عدالت اجتماعی مورد توجه قرار داده و به کاهش اثرات زیست‌محیطی، افزایش بازدهی سیستم حمل‌ونقل و بهبود وضعیت زندگی اجتماعی منجر خواهد شد.